شلیک نکنید آقایان گلوله‌های شما می‌مانند در هوا روزی به سوی شما می‌آیند. این سرپناه عمومی است که گلوله‌های شما می‌درند هیچ اعتمادی به سقف ترک خورده‌ی آسمان نیست. شلیک نکنید آقایان هیچ‌کس نمی‌خواهد که بمیرد از دست شما می‌گریزیم و پای درخت‌ها کنار خیابان‌ها پنهان می‌شویم مانند هزاران امضا پای اعلامیه‌ها که نمی‌شود کاری کرد. شلیک نکنید آقایان گلوله دهان را می‌بندد هزار درِ دیگر باز می‌کند. |