بی آبرو و لاف زنی؛ احمدی نژاد منفور مردم وطنی؛ احمدی نژاد ای نام مستعار تو «تیر خلاص زن» در ذات خویش گور کنی؛ احمدی نژاد گر اصل مرشد تو به تمساح می رسد تو خود ز نسل کرگدنی؛ احمدی نژاد گر رهبر تو تالی حجاج یوسف است تو نیز ابلهی خفنی؛ احمدی نژاد در بیت گاو بازی آن رهبر علیل ورزای مست بی رسنی؛ احمدی نژاد آسیمه سار و خیره به هر سوی می دوی هی میکشی و می شکنی؛ احمدی نژاد از جاهلان سفله فراز آوریده ای بر گرد خویش انجمنی؛ احمدی نژاد در شهر ؛ جمله را به شراکت گرفته ای هر جا که بود قلتشنی؛ احمدی نژاد انبوهه ی رذالت و انبانه ی فساد کابوس شوم مرد و زنی؛ احمدی نژاد از مکر و از رذیلت تو خلق در شگفت تو باتلاقی از لجنی؛ احمدی نژاد نوع بشر بیاد ندارد به سان تو لیچار گوی بد دهنی؛ احمدی نژاد صورت مپرس؛ غبطه بوزینگان هند سیرت مگو که اهرمنی؛ احمدی نژاد با هاله عظیم بلاهت به گرد خویش هر سوی برق می فکنی؛ احمدی نژاد برگ هزار شعبده داری در آستین هم " شومنی " و هم شمنی؛ احمدی نژاد پوشانده ای به هیکل منحوس خویشتن از خون خلق پیرهنی؛ احمدی نژاد وقتی که صحبت از خس و خاشاک می کنی در کار وصف خویشتنی؛ احمدی نژاد بگذار تا به گوش تو خوانم دوباره باز یاسینی ای شغال دنی؛ احمدی نژاد کشتار بی دریغ؛ ترا چاره ساز نیست ماییم و بارور چمنی ؛ احمدی نژاد هر لحظه در طراوت این دشت می دمد "سهراب" وار نارونی؛ احمدی نژاد در خاک سرخ خون " ندا " جلوه می کند نسرین و یاس و نسترنی؛ احمدی نژاد این شعر بازتاب صدای" ترانه" هاست یعنی ترانه‌ای وطنی؛ احمدی نژاد آه ای نماد واره اسلام راستین دیری است در خور کفنی؛ احمدی نژاد بس دور نيست ساعت سعدی که دست خلق آویزدت به بابزنی؛ احمدی نژاد
|